عروسک حیوانات؛ نخستین تجربه‌ی ارتباط با "موجود زنده"

???? عروسک حیوانات؛ نخستین تجربه‌ی ارتباط با "موجود زنده"  برای بسیاری از کودکان، عروسک حیوانات نخستین شکل ارتباط با یک موجود غیرانسانی است. یک خرس پشمالو، سگ کوچولوی پارچه‌ای یا گربه‌ای نرم و رنگی می‌تواند برای کودک نه‌تنها یک اسباب‌بازی، بلکه یک دوست واقعی، موجود زنده و نیازمند محبت باشد.کودکان در تعامل با این عروسک‌ها:

• آن‌ها را در آغوش می‌گیرند
• برایشان غذا درست می‌کنند (خیالی)
• آن‌ها را به گردش می‌برند
• با آن‌ها حرف می‌زنند، دل‌جویی می‌کنند و حتی وقتی "بیمار" هستند ازشان مراقبت می‌کنند

این رفتارهای مراقبتی در واقع اولین گام‌های تمرین همدلی و مسئولیت نسبت به دیگر موجودات است. هر بار که کودک برای "خرس کوچولویش" پتو می‌اندازد یا او را از افتادن حفظ می‌کند، در ذهنش یک مسیر عصبی تازه برای درک «نیاز دیگران به مراقبت» شکل می‌گیرد.???? تأثیر روان‌شناختی عروسک حیوانات در تربیت رفتاریاز دید روان‌شناسی رشد، سال‌های اولیه‌ی کودکی دوران حساس شکل‌گیری ارزش‌ها و نگرش‌هاست. اگر کودک در این دوران با مفاهیمی مانند محبت، مراقبت و مسئولیت در قالب بازی آشنا شود، احتمال زیادی وجود دارد که در بزرگسالی نیز این مفاهیم را در رفتار واقعی‌اش به کار بگیرد.عروسک حیوانات، به‌ویژه اگر با همراهی والدین و مربیان همراه باشد، به کودک یاد می‌دهد:

• هر موجودی نیاز به محبت دارد
• موجودات زنده (حتی اگر عروسک باشند) ممکن است آسیب ببینند و باید از آن‌ها مراقبت کرد
• مراقبت، مسئولیتی لذت‌بخش است، نه باری سنگین

کودکانی که با چنین نگرشی بزرگ می‌شوند، در آینده کمتر به حیوانات به‌عنوان «وسایل سرگرمی» یا «بی‌جان» نگاه می‌کنند، و بیشتر رفتارهایی حمایتی، مراقبتی و اخلاقی از خود نشان می‌دهند.???? رابطه میان تجربه کودکانه و رفتار بزرگسالیتحقیقات متعددی در حوزه روان‌شناسی رشد و آموزش اخلاقی نشان داده‌اند که بسیاری از افرادی که در بزرگسالی به حیوانات خانگی علاقه‌مندند، یا در فعالیت‌های حمایتی از حیوانات مشارکت می‌کنند، در دوران کودکی تجربه‌ی نزدیکی با حیوانات یا عروسک‌های حیوانی داشته‌اند.این ارتباط دلایل مختلفی دارد:

1. تداوم احساس: احساس علاقه‌ای که در کودکی شکل می‌گیرد، به‌راحتی در بزرگسالی خاموش نمی‌شود.
2. الگوهای رفتاری: کودکی که یاد می‌گیرد با عروسک خرسش مهربان باشد، در بزرگسالی راحت‌تر می‌تواند نسبت به سگ واقعی در خیابان مهربانی نشان دهد.
3. همذات‌پنداری: بازی با عروسک حیوانی به کودک اجازه می‌دهد خودش را جای حیوان بگذارد و شرایط او را درک کند، مهارتی که در بزرگسالی برای درک حیوانات واقعی بسیار مهم است.

???? تأثیر اجتماعی و فرهنگیتربیت کودکانی با حس همدلی نسبت به حیوانات، در نهایت منجر به جامعه‌ای انسانی‌تر، اخلاقی‌تر و پایدارتر می‌شود. جامعه‌ای که شهروندانش به حیوانات بی‌پناه رحم می‌کنند، به احتمال زیاد نسبت به انسان‌ها نیز مهربان‌تر، مسئول‌تر و قانون‌مندتر رفتار خواهند کرد.در بسیاری از کشورهایی که فرهنگ حمایت از حیوانات در آن‌ها قوی است، آموزش از دوران کودکی آغاز می‌شود. مدرسه‌ها، مهدکودک‌ها و حتی تولیدکنندگان اسباب‌بازی، در ساختار فرهنگی خود احترام به حیوانات را از طریق ابزارهای ساده‌ای مثل عروسک‌ها به کودک منتقل می‌کنند.???? نقش والدین و مربیاننقش والدین در این فرآیند بسیار کلیدی است. والدینی که:

• برای کودکان خود عروسک‌های حیوانی تهیه می‌کنند
• با آن‌ها درباره حیوانات واقعی صحبت می‌کنند
• رفتارهای مراقبتی را در قالب بازی تمرین می‌کنند
• از داستان‌ها و قصه‌هایی درباره حیوانات مهربان استفاده می‌کنند

در واقع در حال کاشتن بذر مهربانی، درک و مسئولیت در قلب فرزندان خود هستند. همچنین آموزگاران می‌توانند از عروسک حیوانات به‌عنوان ابزار آموزشی استفاده کنند تا ارزش‌های اخلاقی، زیست‌محیطی و رفتاری را به شیوه‌ای جذاب به کودک منتقل نمایند.???? نمونه‌های موفقعروسک‌هایی مانند «سالیوان» از فیلم کمپانی هیولاها، یا «پو» از کارتون‌های کلاسیک، نمونه‌هایی از شخصیت‌هایی هستند که ظاهر حیوانی دارند اما با رفتارهای انسانی و مهربانانه، به کودک کمک می‌کنند تا نوع‌دوستی را در سطحی عمیق‌تر تجربه کند.همچنین تولید عروسک‌هایی بر اساس گونه‌های در معرض خطر (مثل پاندا، ببر، یا لاک‌پشت‌های دریایی) می‌تواند آگاهی زیست‌محیطی کودک را افزایش دهد و او را به محافظت از حیوانات واقعی ترغیب کند.✅ جمع‌بندیعروسک حیوانات، بیش از آن‌که یک اسباب‌بازی ساده باشد، ابزاری تربیتی برای رشد عاطفی، اخلاقی و اجتماعی کودک است. کودک با این عروسک‌ها نه‌تنها بازی می‌کند، بلکه مفهوم مراقبت، همدلی و احترام را تجربه می‌کند. این تجربه در ناخودآگاه او نهادینه می‌شود و در بزرگسالی به شکل رفتارهای مسئولانه، حمایت از حیوانات و مشارکت در جامعه‌ای اخلاق‌مدار بروز پیدا می‌کند.سرمایه‌گذاری روی این نوع اسباب‌بازی‌ها، در واقع سرمایه‌گذاری بر آینده‌ای است که در آن مهربانی، نه‌فقط برای انسان‌ها، بلکه برای تمام موجودات زنده، ارزشمند تلقی می‌شود.منبع:موشیما